📕Hello Readers! I'm Hnin. Warm greeting from my "Bookish In Fiction Land "blog. I started a book blog to help others find more great books to read. Come join me and let's read together.
Categories
🌈LGBTQ 🌈
(3)
Adventure Fiction
(1)
Biography/Autobiography
(1)
Children's Literature/Fiction
(3)
Chinese
(1)
Crime Fiction
(1)
Domestic Fiction
(2)
Dystopian Fiction
(4)
Family Drama
(1)
Fiction
(4)
Gothic
(1)
Historical Fiction
(6)
Horror
(9)
Japanese
(3)
Knowledge
(3)
Korean
(5)
Literary Fiction
(2)
Memoir
(2)
Mindfulness
(1)
Movie
(3)
Mystery
(6)
Romance
(9)
Stephen King
(5)
Thriller
(23)
Sunday, August 25, 2013
ဗီယက္နမ္ ပံုျပင္ ၃ ပုဒ္
သူ႕ထက္ကဲ
တစ္ခါတုန္းက အင္မတန္ကပ္ေစးႏွဲတဲ့ အဘုိးၾကီးတစ္ဦးရွိတယ္။အဘိုးၾကီးက ဘယ္ေလာက္ကပ္ေစးႏွဲသလဲဆုိရင္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း ကမ္းစပ္က ေကာက္ရခဲ့တဲ့ ဘဲဥတစ္လံုးကုိ ျပဳတ္၊အစိပ္ကေလးေတြစိပ္ျပီးေတာ့ ထမင္းတစ္နပ္ကုိ တစ္စိပ္ႏႈန္းနဲ႕ စားသတဲ့ ။
"ဒီလုိေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလာတာကြ ၊ဒါ ကပ္ေစးႏွဲတာ မဟုတ္ဘူး ၊အင္မတိ အင္မတန္ေခၽြတာ တာ”
အဘုိးၾကီးက သူ႕ကုိ အျပစ္ဆုိတဲ့ လုေတြကုိ အဲဒီလုိ တုန္႕ျပန္ဆုိတက္သတဲ့ ။ အဲဒီ ကပ္ေစးႏွဲ အဘုိးၾကီးဆီမွာ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။အရြယ္ေရာက္ျပီးတဲ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ေပါ့ ။အဲဒီ သမီးႏွစ္ေယာက္ကုိ ပိုးပန္းတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္တဲ့။အဲဒါက သဘာ၀ကုိး ။အဲဒီလုိ ပိုးပန္းတဲ့သူေတြကုိ အဘိုးၾကီးက စိစစ္တာေပါ့။ သူ႕သေဘာနဲ႕ ေတြ႕မေတြ႕ေပါ့။ သမက္ျဖစ္ဖုိ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း သူတုိ႕ထံုးစံအတိုင္း အဘုိးၾကီး က်ေလာက္မယ့္အသြင္ ဟန္ေရးျပျပီး အစမ္းခံၾကတယ္ ။
မင္းကုိ ငါၾကည့္ေနတာ ေဆးတံၾကီး တဖြာဖြာနဲ႕
ဟုတ္ကဲ့ ဦး ၊ဒါ အေကာင္းဆံုး ေဆးမႈန္႕ကုိမွာျပီး ကၽြန္ေတာ့္အေဖ့ဆီက အေမြရထားတဲ့ ေဆးတံနဲ႕ ေသာက္ေနတာ ၊ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါရိႈက္လုိက္ရင္ တစ္ဒြန္ေလာက္က်တယ္
ေအာင္မေလး ေလး ..မင္းလို အသံုးျဖဳန္းၾကီးတဲ့ေကာင္နဲ႕ငါ့သမီးနဲ႕ ေပးစားလုိ႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ၊သြား..သြား ..
အဘုိးၾကီးက ပ်ာပ်ာသလဲ ေမာင္းထုတ္လုိက္တယ္ ။ေနာက္တစ္ေယာက္က်ျပန္ေတာ့..
မင္း ၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြက ေကာင္းလွခ်ည္လား
ဟုတ္ကဲ့ ..ဦး၊ကၽြန္ေတာ္ စိန္႕တိုင္းက အထူးမွာထားတဲ့ ပိုးထညိေတြပါ ၊အခုေတာင္ ဒီဇိုင္းသစ္ေတြေရာက္လာလို႕ အကၤ်ီၤသစ္ေတြ ခ်ဳပ္ခုိင္းထားတယ္ ။
ဟုတ္လား ၊အဲဒီအကၤ်ီ အသစ္ေတြရရင္ မင္း ဒီ အကၤ်ီေဟာင္းကုိ ဘာလုပ္မွာလဲ
လႊင့္ပစ္လုိက္မွာေပါ့ ဦးရယ္ ၊ဘာလုပ္မွာလဲ အေဟာင္းကုိ
သမက္ေလာင္းက ခပ္ၾကြားၾကြား ေျပာလုိက္တယ္ ။
ဟုတ္လား ၊အဲဒီ အက်ၤီ အသစ္က ဘယ္ေတာ့ေလာက္ရမွာလဲ
ကပ္ေစးႏွဲအဘုိးၾကီးက ထက္ထက္သန္သန္ ေမးလုိက္တယ္ ။
ေနာက္သံးရက္ေလာက္ၾကာရင္ ရမယ္ ။
ဒါဆုိေနာက္ သံုးရက္အထ္ မင္း ငါ့သမီးကုိ ၀င္ထြက္ ပိုးပန္းေစ ၊အကၤ်ီအသစ္ရျပီးရင္ အကၤ်ီေဟာင္းကုိ ငါ့ျခံထဲ ပစ္ထားခဲ့ ။ျပီးရင္ မင္းသြားေတာ့ ၊မင္းလုိ အသံုးအျဖဳန္းၾကီးတဲ့သူ မလုိခ်င္ဘူး ဒီလုိကပ္ေစးႏွဲ အဘုိးၾကီးဟာ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူ႕သမီးႏွစ္ေယာက္ကုိ ကပ္ေစးႏွဲတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ပဲ သေဘာတူလုိက္တာေတာ့ မဆန္းဘူးေပါ့ ။
သမီးၾကီး…အဲဒီ့ေကာင္က ဆီးသီး တစ္ဗူး၀ယ္ျပီး တစ္ေန႕လံုး ဆီးသီးတစ္ျခမ္း အရသာခံစားတာ ၊အင္မတန္ေတာ္တဲ့ေကာင္ပဲ
သမီးေလး….ဒီေကာင္က လံုခ်ည္တစ္ထည္၀ယ္ျပီး ေျခာက္ပိုင္းပိုင္းျပီး ကုလားေတြ၀တ္တဲ့ လန္ကြတ္တီ လုိ၀တ္တာ၊အင္မတန္ေတာ္တဲ့ေကာင္ပဲ
ေနာက္ဆံုး သမီးႏွစ္ေယာက္ဟာ ဖေအ သေဘာတူတဲ့ သူႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ယူလုိက္ရတာေပါ့ ။ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳးေတြမွာ ရိုးရာပြဲတစ္ခုရွိသတဲ့ ။ အဲဒီရိုးရာပြဲကေတာ့ မိဘဆရာကုိ ကန္ေတာ့တဲ့ သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲလုိမ်ိဳးေပါ့ ။အဲဒီေန႔မွာ သားသမီးေတြစာ မိဘတုိ႕၊ေယာကၡမတုိ႕၊ဆရာသမားတို႕ကုိ လုိက္လံျပီး ကန္ေတာ့ရသတဲ့။ အဲဒီလုိကန္ေတာ့တဲ့ အခါမွာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးေတြ ဘာေတြနဲ႕ ကန္ေတာ့ရတာေပါ့ ။လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားေလ ဂုဏ္ရွိေလေပါ့ ။ အဲဒီလုိကန္ေတာ့ တဲ့ေန႕ ေရာက္လာေတာ့ အဘိုးၾကီးရဲ႕ သမက္ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ဘယ္လုိမွ ေရ်ာင္လႊဲလုိ႕မရဘူးေပါ့။ ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံအတိုင္း ေေယာကၡမၾကီးကုိကန္ေတာ့ရယ္ေပါ့ ။
ဒုကၡပဲ လက္အုပ္ခ်ီကန္ေတာ့လုိ႕လဲ မရဘူး ၊ပိုက္ဆံကုန္ေပါက္ပဲ
သမက္ႏွစ္ေယာက္က စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ အၾကံထုတ္တာေပါ့ ။ပံုမွန္အရအဲဒီလုိကန္ေတာ့ပြဲမွာ ၀က္ပါရတယ္ ၊ၾကက္ပါရတယ္ ၊ဘဲပါရတယ္၊သစ္သီး၀လံပါရတယ္ ၊အရက္ပါရတယ္ ၊တစ္ျခားဟာေတြလည္းအမ်ားၾကီးေပါ့ ။
တစ္ႏွစ္လံုးေခၽြတာလာသမွ် ဒီကန္ေတာ့ပြဲက်မွ ကုန္ကိန္းပါလား
သမက္ႏွစ္ေယာက္က အဲဒီလုိ တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္ညည္းတြားရင္း အၾကံထုတ္ၾကတယ္ ။ေနာက္ဆံုးမွ သမက္အၾကီးက အၾကံတစ္ခု ရ လုိက္သတဲ့ ။ဒါနဲ႕ပဲ မိဘ ဘုိးဘြား သက္ၾကီးပူေဇာ္ပြဲအတြက္ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းပစၥယေတြ ျပဳလုပ္ျပင္ဆင္ေပးတဲ့ သူဆီကုိ သြားျပီး ႏြားေတြ၊၀က္ေတြ၊ဘဲငန္းေတြ၊သစ္သီးသစ္ႏွံေတြ၊အရက္ေတြ ဘာေတြ အျပည့္အစံုပါတဲ့ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားခ်ပ္ၾကီးတစ္ခုကုိ၀ယ္လုိက္သတဲ့ ။ ေနာက္အဲဒီ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ၾကီးကုိပဲ သူ႕ေယာကၡမၾကီးဆီကုိ သယ္လာခဲ့တာေပါ့ ။သူ႕ေယာကၡမၾကီးရဲ႕ အိမ္အ၀င္မွာေတာ့ သူ႕မယားညီအစ္ကုိကုိေတြ႕ရသတဲ့ ။သူ႕ခယ္မရဲ႕လင္ကလည္း သူ႕အကၤ်ီေပၚမွာ တစ္ခုခု ၀ွက္လာသတဲ့ ။
ဘာလဲဟ ငါ့ညီ
သမက္အၾကီးက စပ္စပ္စုစုေမးလုိက္ေပမယ့္ သူ႕မယားညီအစ္ကုိက ခပ္တည္တည္ပဲ ၊ျပန္မေျဖဘူး ။ ကပ္ေစးႏွဲ ေယာကၡမၾကီးက ေတာ့ သူ႕သမက္ေတြရဲ႕လက္ေဆာင္ကုိလက္ခံဖုိ႕ ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ အက်အနထိုင္လုိက္တယ္ ။ေနာက္သမက္အၾကီးကုိေမးလုိက္တယ္။
ငါ့သားၾကီး ဘာေတြမ်ားယူလာသလဲ
အဲဒီေတာ့ သမက္အၾကီးက ရိုရိုေသေသပဲ ေျပာလုိက္သတဲ့။
ဒီႏွစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေငါေၾကးအဆင္မေျပလွလုိ႕အေဖ့အတြက္္ ႏြားတစ္ခ်ိဳ႕၊၀က္တစ္ခ်ိဳ႕၊ဘဲငန္းတစ္ခ်ိဳ႕၊သစ္သီးသစ္ႏွံနဲ႕ အရက္တစ္ခ်ိဳ႕ပဲ ယူလာႏိုင္ပါတယ္ အေဖ ၊ဒီမွာပါ၊အေဖ့ကုိ အသက္မက ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျပီး လာမယ့္ႏွစ္မွာ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႕ ခေညာင္းပါေစလို႕ ေစတနာ ေမတၱာ ထားတဲ့ သားရဲ႕ ႏံုခ်ာလွတဲ့ ဒီလက္ေဆာင္ေလးကုိ လက္ခံပါလုိ႕ပန္ၾကားပါရေစ
သမက္အၾကီးက အဲဒီလုိေျပာဆုိျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ၾကီးကုိ တေလးတစား ကမ္းေပးလုိက္တာေပါ့။
အုိ….ေကာင္းလုိက္တာကြယ္ ၊ေက်းဇူးတင္လုိက္တာ ၊ဒါေပမယ့္ အေဖ သတိေပးပါရေစ ၊သားက ဒီႏွစ္အေျခအေနမေကာင္းလုိ႕ ဆင္းရဲေနတယ္ဆုိေပမယ့္ အေဖ့ကုိလာကန္ေတာ့တဲ့ လက္ေဆာင္ကမ်ားလြန္းတယ္ ၊သားဒီေလာက္ အသံုးအျဖဳန္းမၾကီးနဲ႕ကြယ့္
ေယာကၡမၾကီးကလည္း ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလုိက္တယ္ ။
ကဲ…သားငယ္ကေရာ ခုအခ်ိန္ၾကီးမွာ အေဖ့ကုိဘာနဲ႕ ကန္ေတာ့မွာလဲ
ေယာကၡမၾကီးက သမက္အငယ္ကုိ ေမးလုိက္သတဲ့ ။အဲဒီေတာ့ သမီးငယ္ရဲ႕ လင္ေတာ္ေမာင္ဟာ ေရွ႕ကုိတုိးလာျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ၀ွက္လာခဲ့တဲ့ မီးေသြးခဲတစ္ခဲကုိ အကၤ်ီေအာက္က ထုတ္လုိက္တယ္။ျပီးေတာ့ သူ႕မယားညီ အစ္ကုိရဲ႕ ပန္းခ်ီကားထဲက တိရစာၦန္ပံုေတြကုိ္ ာကမ္းျပင္ေပၚမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲလုိက္တယ္ ။
အေဖ..အေဖ့ကုိ ႏွစ္သစ္မွာ ဆထက္တစ္ပိုးတိုးလုိ႕ ၾကီးပြားခ်မ္းသာပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းရင္း အေဖ့ကုိ ဒါေတြနျ႕ ကန္ေတာ့ပါတယ္ ။ၾကမ္းျပင္နဲ႕ မဆန္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ဒီေလာက္ၾကီးမားတဲ့ ႏြားေတြ၊၀က္ေတြ ၊ဘဲငန္းေတြ ကုိပါ လက္ခံပါ လုိ႕ ေတာင္းပန္ပါရေစ အေဖ
ေကာင္းမွ ေကာင္းကြယ္
ေယာကၼၾကီးက မိန္ကမိန္႕ၾကီးျပံဳးရင္း ေျပာလုိက္တယ္ ။
မင္းဟာ မင္းမယားညီအစ္ကုိထက္ေတာင္ အေျမာ္အျမင္ၾကီးေသးတယ္ ၊ဒါေပမယ့္ မင္းလဲ ျဖဳန္းလြန္းတယ္လုိ႕ထင္တယ္ကြယ့္။မင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ အေဖ့ကုိ ခုလုိ အလုိက္တသိ လာကန္ေတာ့ၾကတဲ့ အတြက္ အေဖကလဲ အတံု႕အျပန္အေနနဲ႕ မင္းတို႕ကုိ ဒီပုလင္းထဲက အရက္ကုိ တိုက္လုိက္ပါရေစကြယ္
ေယာကၡမၾကီးက သမက္ႏွစ္ေယာက္ကုိ အဲဒီလုိေျပာဆိုျပီး ေတာ့ အရက္ငွဲ႕ဟန္ လုပ္လုိက္သတဲ့ ။ျပီးေတာ့ အရက္ႏွစ္ခြက္ ကမ္းေပးတဲ့ ပံုစံ သမက္ႏွစ္ေယာက္ကုိ ကမ္းေပးလုိက္သတဲ့ ။ျပီးေတာ့ အရက္ခြက္ လွမ္းယူတဲ့ ပံုစံ လွမ္းယုလုိက္ျပီး ေသာက္လုိက္ၾကသတဲ့ ။
ေနာက္ျပီး စိတ္ထဲမွာေတာ့ က်ိတ္ျပီးေတာ့ မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္သတဲ့ ။
ငါတုိ႕ေယာကၡမၾကီး ရဲ႕ အဆင့္ကုိမွီဖုိ႕ အေတာ္ၾကိဳးစားရဦးမွာပဲ ။`
* * * * *
မယားႏိုင္မင္း
တစ္ခါက မယားေၾကာက္ရြာလုိ႕ေခၚေလာက္တဲ့ ရြာတစ္ရြာရွိတယ္ ။ အဲဒီ မယားေၾကာက္ ရြာသားေတြဟာ တစ္ေန႔မွာ အစည္းအေ၀းတစ္ခု ေခၚလုိက္ၾကတယ္ ။သူတုိ႕ မိန္းမေတြကုိ ဘယ္လုိ ႏိုင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥေဆြးေႏြးမယ္ေပါ့ ။ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အျပန္အလွန္ အေထာက္အကူျပဳမႈ႕နဲ႕ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ အကူအညီေပးျပီး မယားေတြကုိ တြန္းလွန္ဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ၾကတယ္ ။
အဲဒီလုိ မယားႏိုင္အဖြဲ႕ၾကီးရဲ႕ ၀ါဒလမ္းစဥ္ ေတြ ဘာေတြခ်မွတ္ျပီးေတာ့မွ သူတုိ႕ထဲက တစ္ေယာက္ကုိ ဥကၠ႒ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႕ စိုင္းျပင္းၾကတယ္ ။ အဲဒီလုိ ဟိုလူ ဥကၠ႒တင္ရႏိုး ၊ဒီလူ ဥကၠ႒တင္ရႏိုးေဆြးေႏြးေနၾကတုန္းမွာ ကင္းသမားက အထိတ္တလန္႕ သတိေပးလုိက္တယ္ ။
က်ဳပ္တုိ႕ မိန္းမေတြ လာေနျပီ ၊က်ဳပ္တုိ႕ မိန္းမေတြ လာေနျပီ ၊လူစုခြဲ ၊ျမန္ျမန္
မယားႏိုင္အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေရး အစည္းအေ၀းကုိ တက္ေရာက္ေနတဲ့ မယားေၾကာက္လင္ေတြအားလံုး ဖေနာင့္နဲ႕တစ္သားတည္းေနေအာင္ ေျပးလႊားပုန္းေအာင္းကုန္ၾကတယ္ ။ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕ လွန္႕ခ်က္မွားသြားတာ ။သူတုိ႕ မယားေတြဟာသူတို႕ အစည္းအေ၀းဆီကုိ လာတာမဟုတ္ဘဲ ေဈ းသြားၾကတာျဖစ္ေတာ့ ေတာတန္းေဘးကေန ေအးေအးေဆးေဆး ျဖတ္သန္းသြားၾကတယ္ ။
ဒါနဲ႕ မယားေၾကာက္သားေတြကလည္း သူတို႕ရဲ႕ အေရးၾကီးလွတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲၾကီးဆက္လက္က်င္းပဖုိ႕ ျပန္လာၾကေတာ့ မထြက္ေျပးဘဲနဲ႕ သူ႕ေနရာမွာသူ ထုိင္ျမဲထုိင္ေနတဲ့ ရြာသားတစ္ေယာက္ကုိ လွမ္းျမင္လုိက္တယ္ ။
ဟာ….တုိ႕ ဘာမွ အေခ်အတင္ ေဆြးေႏြးေနစရာမလုိေတာ့ဘူးကြ ၊ဒီေလာက္သတၱိရွိတဲ့လူကုိ ဥကၠ႒တင္လုိက္ရံုပဲ
မယားေၾကာက္ရြာသားေတြက အဲဒီလုိ အားရပါးရ ဆုိလုိက္ျပီးေတာ့ အဲဒီ သတၱိရွင္ရြာသားကုိ ေထာမနာျပဳဖုိ႕ အနားကုိ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာၾကတယ္ ။ အဲဒီေတာ့မွ အဲဒီရြာသားမေျပးတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကုိ သိလုိက္ရေတာ့တယ္ ။
သူက အေၾကာက္လြန္ျပီး အသက္ထြက္သားခဲ့တာကုိး ။ ။ :)
* * * * *
ေရြးခ်က္ကယ္မွား
တစ္ေန႔မွာေတာ့ ငရဲမင္းၾကီး ဒိန္းေ၀ါင္ဟာ တစ္ျခားသက္ရွိ သတၱ၀ါေတြလုိပဲ ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္တယ္ ။ အဲဒီေတာ့ လူ႕ေလာက က သမားေတာ္ တစ္ေယာက္ ပင့္ဖုိ႕ ငရဲသားတစ္ေယာက္ကုိ လႊတ္လုိက္တယ္ ။
လူေသ အနည္းဆံုး သမားေတာ္ကုိသာရွာပင့္ခဲ့ ငရဲမင္းၾကီးက သူ႕ငရဲသားကုိ သတိေပးလုိက္တာေပါ့ ။
လူနာေသ အနည္းဆံုးသမားေတာ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ဘယ္လုိလုပ္သိမွာလဲ
ဒါမ်ားလြယ္ပါတယ္ကြာ ၊ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြ မအံုဆံုး သမားေတာ္ကုိ ရွာေခၚခဲ့
အဲဒါနဲ႕ ငရဲသားလည္း ငရဲမင္းၾကီး မွာလုိက္တဲ့ စကားကုိ သတိခ်ပ္ျပီး အဲဒီ ရွားရွားပါးပါး ဆရာ၀န္ကုိ လုိက္ရွာတယ္။တစ္လမ္း၀င္ ရင္လည္း သမားေတာ္ရဲ႕ အိမ္ကုိေတြ႕ပါရဲ႕၊ အဲဒီ သမားေတာ္ အိမ္ေရွ႕မွာလည္း သမားေတာ္ကုသစဥ္မွာဘဲ ေသဆံုးသြားတဲ့ ၀ိညာဥ္ေတြ မေက်မနပ္နဲ႕ စုေ၀းေနတာ ေတြ႕ရတယ္ ေနာက္တစ္လမ္း၀င္ရင္လည္း ဒီလုိပဲတဲ့။ေနာက္ဆံုး က်ေတာ့ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာ၀င္ျပီး ဆရာ၀န္ေပါင္း မ်ားစြာကုိေတြ႕ျပီးမွ ၀ိညဥ္ တစ္ခုတည္းမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ သမားေတာ္ ကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္ ။
ဒါနဲ႕ ငရဲသားလည္း အဲဒီသမားေတာ္ကုိပဲ အလ်င္အျမန္ ပင့္သြားတယ္ ။ငရဲမင္းၾကီး ဒိန္းေ၀ါင္ဟာ အဲဒီ့သမားေတာ္ကုိ သမားေတာ္ဂုဏ္နဲ႕ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ၾကိဳဆုိ ဧည့္၀တ္ျပဳျပီးေတာ့ ေမးျမန္းလုိက္တယ္ ။
ေမာင္မင္း ကၽြမ္းက်င္လွတဲ့အတြက္ ခုလုိ ထူးထူးျခားျခား အေသအေပ်ာက္ နည္းပါးတဲ့ အဆင့္နဲ႕ ေအာင္ ျမင္ေနတာျဖစ္မယ္ ထင္တယ္၊ေမာင္မင္း ေဆးကုသတဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ
အဲဒီေတာ့ သမားေတာ္က ရိုရိုေသေသပဲ ျပန္ျပီးေလွ်ာက္ထားလုိက္တယ္ ။
အရွင္ယမ မင္းၾကီးကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ဒီမနက္မွ ေဆးခန္းဖြင့္ကုသတာပါ ။အရွင္ယမမင္းၾကီးက ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳးရဲ႕ ဒုတိယ လူနာပါ လုိ႕ ေျပာလုိက္ပါေတာ့တယ္ ။ ။
* * * * *
Book Review By
Bookish In Fiction Land