ျပိတၱာ တို႕ အေၾကာင္း

 

စာဖတ္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျပိတၱာတို႕ နဲ႔ ပတ္သတ္ျပီးဖတ္ရႈ႕ခ်င္ၾကေၾကာင္း  ေမးလ္ထဲကေနျပီး ေျပာၾကေတာ့ ဒီ ပိုစ့္ေလးကုိ တင္ေပးတာပါ ။ ကၽြန္မ ကုိယ္တိုင္လည္း ျပိတၱာေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ရင္ စိ္တ္၀င္စားပါတယ္ ။ဟိုတုန္းက ဆိုရင္တကယ္မယံုခဲ့ပါဘူး ။တကယ္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ့ျပီးသားပါ ။၃၁ ဘံုမွာတကယ္ရွိတဲ့ အရာေတြပါ ။ အရင္ႏွစ္ က ေတာရေက်ာင္းေလးမွာ တရားစခန္း၀င္တုန္းကသမာဓိေကာင္းေနစဥ္မွာ ျပိတၱာ ေတြ နဲ႕ ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္ ။ သူတို႕ ဘ၀ေတြဟာ အင္မတန္မွာ သနားဖို႕ေကာင္းလွပါတယ္ ။ လူ႕ဘ၀ျပန္ရဖုိ႕လည္းမလြယ္သလုိ ေကာင္းတဲ့ဘံုဘ၀ ျပန္ရဖုိ႕ မလြယ္ကူလွပါဘူး ။တကယ္ေတာ့ ျပိတၱာတို႕၊ အျခားမျမင္အပ္တဲ့ အေစာင့္အေရွာက္ဆိုတာ ေတြဟာ ကၽြန္မ တို႕ လူေတြ ရဲ႕ အနီးတ၀ိုက္မွာရွိၾကတာပါ ။ အခုရက္ပိုင္းမအားလုိ႕ ေနာက္မွ တရားစခန္းမွာေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ျပိတၱာေတြ နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ေရးပါဦးမယ္  ။ မႏွင္း

ျပိတၱာ ဟူသည္ ငရဲ ၊တိရစၦန္ ၊ျပိတၱာ ၊အသူရကယ္ ဟူေသာ အပါယ္ ေလးဘံုတြင္ ပါ၀င္ေသာ လူ့ျပည္ေလာကအတြင္းမွာပင္ ေတာျခံဳပိတ္ေပါင္း ၊ေတာင္ေစာင္း ၊သစ္ပင္ကုိမွီ၍ ဆင္းရဲထူေျပာစြာ အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္ ေနရေသာ သတၱ၀ါျဖစ္သည္။ ျပိတၱာဘံုသည္ လူႏွင္ ့အလြန္နီးစပ္ပါသည္ ။

ျပိတၱာျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း

လူ႕ျပည္ လူ႔ရြာတြင္ လူတုိ႕သည္ သစၥာေလးပါးကုိ နားမလည္ အ၀ိဇၨာဖံုးျပီး

• သားစြဲ သမီးစြဲ ဇနီးမယား လင္စြဲ ေျမးစြဲ တုိ႕ျဖင့္ေသၾကသူမ်ား
• သူတစ္ပါးကုိ ျငဴစူျခင္း ၊၀န္တုိျခင္းမ်ား
• မိမိတုိ႕ကုိယ္တုိင္လည္း ေပးကမ္းျခင္း ၊ လႈဒါန္းျခင္း မရွိျခင္း
• ေပးကမ္းလႈဒါန္းသူမ်ားကုိလည္း တားျမစ္၏ ။
• သမာအာဇီ၀ မဟုတ္ေသာ နည္းျဖင့္ စီးပြားရွာသူမ်ား (အေလးခုိးေသာ ျပိတၱာမ ၄ဦး ၊ ကုိယ့္ေက်ာသားကုိယ္ခြါစားေသာ တရားသူၾကီး ျပိတၱာမ်ား ေပတ၀တၳဳတြင္ ပါရွိ၏ ။)

သားစြဲ၊သမီးစြဲျဖစ္ျပီး စိတ္မခ်လုိ႕ ေသ ၊ ျပိတၱာျဖစ္ျပီး ျပိတၱာ ဘ၀ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္လို႕ ရမယ္ထင္ျပီး အိမ္ထဲလာ ၊ သားသမီးေတြက ေၾကာက္လို႕  ဘုန္းၾကီးနဲ႕ ပရိတ္ရြြတ္ျပီး ေမာင္းထုတ္ခံရမွာ -

ျပိတၱာတို႔ဘ၀

ျပိတၱာတုိ႕သည္ မိမိတို႕ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အျမဲမျပတ္ အစာေရစာ ငတ္ျပတ္ေနၾက၏ ။အႏွစ္တစ္ရာ တစ္ေထာင္ တစ္သိန္းမက ဘုရားတစ္ဆူႏွင့္ တစ္ဆူၾကား ကာလပတ္လံုး ထမင္းတစ္လုပ္မွ မစားရ ေရတေပါက္မေသာက္ရ ၾကီးမားေသာ ဒုကၡခံရ၏ ၊ ခႏၶာကုိယ္သည္ အေသြးအသားမရွိ အေရမွ်သာရွိ၏ ၊ မလွမပေသာ အဆင္းႏွင့္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ စက္စုပ္ဖြယ္ အဆင္းရွိ၏ ၊ သူတစ္ပါး စြန္႕ပစ္ထားေသာ တံေတြး ႏွပ္ အန္ဖတ္စားရေသာ ျပိတၱာေတြ တပံုၾကီး ။ ( ဥစၥာစြဲ ၊သားစြဲ သမီးစြဲေတြ အထူးသတိျပဳပါ )။

ျပိတၱာ အမ်ဳိးအစား မ်ားစြာရွိ၏

1. စႏၱျပိတၱာ               =  သူတပါးစြန္႕ပစ္ထားေသာ တံေတြး ၊ႏွပ္ ၊အန္ဖတ္စားရေသာ ျပိတၱာ ။
2. ကုဏပါသျပိတၱာ      =  ေျမေခြး ၊လူေသ စေသာ အေကာင္ပုတ္စားသာ ျပိတၱာ  ။
3. ဂူထခါဒျပိတၱာ         =  လူ႕မစင္ စားရေသာ ျပိတၱာ ။
4. အဂၢိဇာလမုခ ျပိတၱာ  =  အစာမစားရဘဲ ပါးစပ္မွ မီးလွ်ံထြက္ေနေသာ ျပိတၱာ ။
5. သုစိမုခ ျပိတၱာ         =  ခႏၶာကုိယ္ၾကီးျပီး ပါးစပ္က အပ္နဖားေပါက္မွ်ရွိကာ အစားအစာ မ်ားကုိ ပါးစပ္ကမသြင္းႏိုင္ ေသာ ျပိတၱာ ။
6. တဏွာဋိက ျပိတၱာ    =   ေရမေသာက္ရ ေသာ ျပိတၱာမ်ဳိး ( ေရေတြ႕ေသာ္လည္း ေရမရွိေတာ့ဘဲ ေရ က ေသြး ၊ ျပည္ ၊ က်င္ၾကီး  ျဖစ္သြားေသာ ျပိတၱာ ။
7. သုနိဇၥ်မပ ျပိတၱာ      =  မီးေလာင္ထားေသာ သစ္ငုတ္ႏွင့္တူျပီး ၾကံဳလွီပိန္ကပ္ျပီး အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းျဖစ္ေနသည္ ။
8. သတၱဂၤ ျပိတၱာ         = လက္သည္း ေျခသည္းေတြ ဓားလွံ လုိထက္ေနျပီး ကုိယ့္ေသြး ကုိယ့္ အသားကုိ ဖဲ့စားေနရေသာ ျပိတၱာ ။
9. ပဗၺတဂၤ ျပိတၱာ         = ကုိယ္ခႏၶာ ေတာင္ ေလာက္ရွိျပီး မ်က္ႏွာ ဇီးကြက္ မ်က္ႏွာေလာက္ရွိျပီး ကုိယ္မွ အျမဲ အခုိးအလွ်ံထြက္ျပီး တကိုယ္လံုး မီးေလာင္ကၽြမ္းခံရေသာ ျပိတၱာ ။
10. အဇဂရ ျပိတၱာ         =  စပါးၾကီးေျမြ ႏွင့္တူေသာ ခႏၵာရွိျပီး ညဥ့္အခါ တေျပာင္ေျပာင္ ေတာ္ေလာင္ေနေသာ ကုိယ္နင့္သြားလာေနျပီး ေန႕အခါ ဆင္းရဲမ်ဳိးစံု ခံရေသာ ျပိတၱာ ။
11. ဥပိုပါသိက ျပိတၱာ     =  ထမင္း ငတ္ ေရငတ္ အျမဲခံေနရေသာ ျပိတၱာ ။
12. နိဇၥ်မတဏွိက ျပိတၱာ =  ပါးစပ္မွ မီးလွ်ံတေျပာင္ေျပာင္ထြက္ေနျပီး ေရငတ္ ထမင္းငတ္ အျမဲခံေနရေသာ ျပိတၱာမ်ဳိး ။
13. ပရဒတၱဳပ ျပိတၱာ       =   မိမိအစြမ္းအစနွင့္ ဘာမွ်မစားရ လူ႔ျပည္ ေဆြမ်ဳိးေတြက  ကုသုိလ္ေပး အမွ်အတန္းေပးေ၀မွ စားရေသာက္ရ အသက္ရွင္ရသည္ ။
14. ကာလကဥိၥက ျပိတၱာ  =  ကုိယ္ခႏၶာ သံုးဂါ၀ုတ္ရွိျပီး အသားအေသြးနည္းပါးျပီး သစ္ရြက္ေျခာက္လုိ အရိုးက်ဲအပ္နဖားေပါက္မွ် ပါးစပ္ရွိ စားေသာက္ရေသာအခါ ေဇာက္ထုိးမိုးေမွ်ာ္ျပဳျပီးမွ စားေသာက္ရသည္။
15. ေ၀မာနိက ျပိတၱာ     =  ေန႔ခံညစံျပိတၱာမ်ဳိး ၊  ငရဲထိန္းအလုပ္လုပ္ရျပီး ငရဲေခြး ကုိက္ခံရသည္ ။ဓါးလွံလွီးျဖတ္တာ ခံရသည္ ။ ညအခါ နတ္ကဲ့သို႕ စည္းစိမ္ခံစားရသည္ ။
16. မဟိႏၡက ျပိတၱာ       =    ေ၀မာနိက ျပိတၱာမ်ဴိးပင္ျဖစ္သည္ ။ငရဲျပည္မွာ ယမမင္း လုပ္ရသည္ ။အဆင္းလွသည္ ။ စည္းစိမ္ၾကီးသည္ ။ စားေသာက္ခ်င္တိုင္းမစားရ ။ တခါတရံ စားေသာက္ရသည္ ။ ေတာင့္တမႈ႕အာသာဆႏၵ ျပင္းစြာခံရ ေသာ ျပိတၱာပါ ။

ျပိတၱာတုိ႕ အေနအထား

ယခုေခတ္လူတို႕သည္  အမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖင့္ ျပိတၱာႏြယ္၀င္ တုိ႕ကုိ မွင္စာ ၊ အစိမ္း ၊ သရဲ ၊ သဘက္ ၊ဖုတ္ ၊က်က္ ၊ဥစၥာေစာင့္ ၊ ရုကၡစိုး ၊စုန္းဘီလူး စသည္ျဖင့္ ေခၚေ၀ၚၾကသည္ ။ ျပိတၱာ တုိ႕သည္ပင္ အဆင့္အတန္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္ ။

• ဇရပ္အို ေက်ာင္းအိုတုိ႕ ၌ ေနရေသာ ျပိတၱာမ်ား
• သုသာန္သခၤ်ဳိင္းေနရသူ
• လူတိုက ပတ္၀န္းက်င္တြင္ သြားလာေနရသူ
• ေတာ ေတာင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါး၌ ေနရသူ
• သစ္ပင္ ျခံဳပုတ္မ်ား၌ ေနရသူ
• ဘံုဗိမာန္၌ေနရသူ
• ဘုရားတရားသံ မၾကားခ်င္ မၾကား၀ံ့သူ
• ၾကားနာခ်င္ေသာ္လည္း ၾကားနာခြင့္မရသူ
• တရားသံၾကားလွ်င္ထြက္ေျပးသူ
• ဘုရားသံ တရားသံၾကားလွ်င္ သာဓုေခၚျပီးကၽြတ္တန္း၀င္နိုင္သူ ။

ျပိတၱာတုိ႕သည္ လူတို႕ႏွင့္အနီးတ၀ိုက္ ဆက္သပ္ေနသျဖင့္ စားၾကြင္းစားက်န္မ်ား မ၀တ၀ စားေသာက္ရသည္ ။ရြံရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေကာင္ပုပ္၊ ေသြးပုပ္ ၊ ျပည္ပုပ္ ၊ သားအိမ္မွထြက္ေသာအခ်င္း ၊ႏွပ္၊သလိပ္ ၊တံေတြး တုိ႕ကုိ စားေသာက္ၾကရသည္ ။

တေစၦ

ဖုတ္ ၊ျပိတၱာ တုိ႕သည္ လူတို႕ကုိ ေျခာက္လွန္႕တက္ေသာေၾကာင့္ တေစၦဟုေခၚသည္ ၊ တေစၦေျခာက္သည္ ဆုိရာတြင္ ကုိယ္ထင္ျပျခင္း ၊ညည္းညဴျခင္း ၊အနံ႕ေပးျခင္း ၊၀င္ပူးျခင္း ၊ေျခာက္လွန္႕ျခင္းမ်ားကုိ လုပ္တက္ၾကသည္ ။၎တုိ႕သည္ ကံနိမ့္သူမ်ားကုိ ေျခာက္တက္သည္ ။ တစ္ခါတရံ ေနာက္ေျပာင္က်ီစားလုိျခင္း ၊ခ်စ္ခင္ျခင္း ၊စားေသာက္လုိျခင္း ၊ဥစၥာေပးလုိျခင္း ၊မွာၾကားလုိျခင္း ၊အမွ်အတန္းေပးေ၀မႈ႕ကုိခံလုိျခင္း ၊နႈတ္ဆက္လုိျခင္း၊သားမယားကုိစြဲလမ္းခင္မင္၍ ေျခာက္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္တက္ပါသည္ ။ ( သား ၊မယား၊လင္ ၊ဇနီး ၊ တုိ႔ကုိ စြဲလမးေသာသူမ်ား တေစ​ ၦအျဖစ္မ်ားျပီး ေျခာက္တက္ၾကပါသည္ ။ သားသမီး ဇနီးက ဘုန္းၾကီးပင့္၍ ေမာင္းထုတ္ပါသည္ ။ )

တေစ ၦေျခာက္သည္

တေစ ၦေျခာက္သည္ဆုိရာမွာ တကယ္ေတာ့ လူေတြကုိ ေၾကာက္ေအာင္လုပ္၍ မိမိကုိယ္ကုိ အရုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ဖန္ဆင္းျခင္းမဟုတ္ ၊လူေတြ ေတြ႕သလုိ ေခါင္းက ပုတ္ေလာက္ၾကီး ၊မ်က္လံုးၾကီးက လင္းကြင္းေလာက္၊ ကုိယ္ခႏၶာက ထန္းပင္ေလာက္ၾကီး ၊လွ်ာၾကီး တစ္ေတာင္ေလာက္ထြက္ေနသည္ ။အေမႊးက စုတ္ဖြားၾကီး စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကသည္ ။တကယ္အမွန္ေတာ့ ဖန္ဆင္းျခင္းမဟုတ္ ၊သူတို႕ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေန ခံစားေနရေသာ မူရင္းကုိယ္ခႏၶာသာ ျဖစ္သည္ ။ အနံ႔ေပးျခင္းမွာလည္း သူျပဳခဲ့ ေသာ မေကာင္းမႈ႕ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚေနေသာ အနံ႔သာျဖစ္ျပီး  ၊ တခါတရံ ေမႊးၾကိဳင္ေသာအနံ႔ေပးလွ်င္ ကုသိုလ္အဖုိ႔ ဘာအမွ်ရ၍ ခ်မ္းသာေသာ ဘ၀သို႕ ေရာက္ရွိၾကသူတို႕ က ေက်းဇူူးတင္ေၾကာ္းလာေရာက္ျပသသည့္ သေဘာျဖစ္ပါသည္ ။

ဥစၥာေစာင့္ ( ရိကၡိဳသ္ ၊ကုမ ၻဏ္ )

ဥစၥာေစာင့္ကုိ ( အဘိဓမၼာသံခိပ္၌ ) ၾကီးေသာ ၀မ္းဗိုက္ရွိၾကကုန္ေသာ က်ယ္ေသာ၊ျပဴးေသာ၊နီေသာ မ်က္စိရွိၾကကုန္ေသာ ရကၡိဳသ္ တုိ႕ကုိ ကုမ ၻဏ္ ဟု ေခၚဆို၏ ။ ထုိ ကုမ​ ၻဏ္ တို႔ကုိ ယခု ေလာက၌ ဥစၥာေစာင့္ဟုေခၚသည္။ ဥစၥာေစာင့္သည္ ေျမဖုတ္ဘီလူးအႏြယ္၀င္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ ။ ကုေ၀ရ နတ္မင္းၾကီးလက္ေအာက္အေတာ္အတန္ ဘုန္းတန္ခုိးၾကီးၾကသည္ ။  ဘုမၼစိုး နတ္ဘီလူးတို႕၏ အအုပ္အခ်ဳပ္ခံ ဘုန္းတန္ခုိးနည္ေးသာ ျပိတၱာ မ်ုဳိးႏြယ္ျဖစ္သည္ ၊မူလ ရုပ္ဆင္းဆိုး၀ါးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။ သို႕ေသာ္ မိမိကုိယ္ကုိ လွေအာင္ ဖန္ဆင္းနိုင္ၾကျပီး သိုက္နန္းအတြင္း ၌ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနၾကေၾကာင္း ၊ သူတုိ႕ဘ၀ကုိစြဲလမ္းသာယာေနၾကသည္ ။ လူတို႕က ဖိတ္လွ်င္ တရားနာႏိုင္သည္ သာဓုေခၚႏိုင္သည္ ၊အိပ္မက္ေပးနိုင္သည္ ။

ဘုရားတည္သူမ်ားသည္ ဥစၥာေစာင့္မ်ားႏွင့္ ၀င္ပူး၍ စကားေျပာျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း ၊အမ်ဳိးသမီးငယ္ပံုစံ ဖန္ဆင္း၍ အတူတကြ ယွဥ္စကားေျပာႏိုင္ပါသည္ ။ အိပ္မက္လည္းေပးႏိုင္ပါသည္ ။ အလႈပစၥည္းမ်ားလည္း ေပးနိုင္သည္ ။သက္ဆိုင္ေသာသူသာသိေပမယ့္ အျခားသူမ်ားက ဥစၥာေစာင့္ ဟု မေျပာႏိုင္ပါ ။

အိပ္မက္ေပး၍လည္း ဘုရားကုိ ျပဳျပင္ခုိင္းျပီး လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခုိင္းႏိုင္ပါသည္ ။ သူတို႔ရွိေနေသာ ဘုရားၾကီးမ်ားထင္ရွားလာေအာင္ ထိုင္လွ်က္ ေက်ာက္ဆင္းတု ေပ ၂၀ေလာက္ကုိလည္း ယိမ္းယိုင္ျပတက္သည္ ။( ေပါင္းတည္က်ီက်ီးကုန္း ဘုရားၾကီး) ၊အျခားထူးျခားမႈ႕ျပဳုလပ္ျခင္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ႏိုင္ကာ လူေတြ သဒၶါေပါက္လာျပီး လႈတန္းကာ ဘုရားၾကီး ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာေအာင္လည္း လုပ္တက္သည္ ။

ဘုရားပ်က္မ်ားရွိလွ်င္လည္း ျပန္တည္ရန္ သက္ဆိုင္သူမ်ားသို႕ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္လႈံ႔ေဆာ္တက္ပါသည္ ။ လူတို႔အားလည္း ေရႊေငြအစအျခား၀တၳဳမ်ားေပးကမ္းႏိုင္သည္ ။ေက်ူဇူးလည္း သိတက္ပါသည္ ။ ၎တို႕ဘ၀ကုိ စြဲလမ္းျပီးေပ်ာ္ေနတက္သည္ ။ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ ကုသိုလ္ျပဳ၍ အမွ်ေ၀ေသာ္လည္း  ကၽြတ္လြတ္သူနည္းပါးၾကသည္ ။ ဘုရားေစတီမ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ေနၾကရသူမ်ားလည္းရွိပါသည္ ။အျခားေနရာမ်ားမ် ထုိဘုရားသို႕ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္ ။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ သိုက္ခ်ဳပ္ႏွင့္ လည္း အတူတူ ရွိတက္ၾကပါသည္ ။

ပင္ကုိယ္ အရုပ္ဆိုးေသာ္လည္း သူတို႕မွာ လွလွပပေလးမ်ား ဖန္ဆင္းထားသျဖင့္ အိပ္မက္အရေသာ္၎ ၊ အျပင္မွာေတြ႕ရရင္ေသာ္၎ ၊အမ်ဳိးသမီး လွလွ ေလးမ်ားကုိသာ ေတြ႕ရသျဖင့္ ဘုရားမ်ားတြင္ ေရႊတိဂံု ၊ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားအပါအ၀င္တြင္ သိုက္ေစာင့္ဆိုျပီး အမ်ဳိးသမီးလွလွေလးမ်ား ထုလုပ္ျပီး နတ္နန္းဟုေခၚသည့္ အေဆာက္အဦးေလးမ်ားတြင္ ထားျပီး ပူေဇာ္ေနၾကသည္ ၊ အမွ်အတန္းေပးေ၀ၾကပါ ။ မိမိ က ထိုင္ရွိခုိးေနလွ်င္ မိမိ္ အဆင့္ ဘယ္ေလာက္မွာရွိသည္ကုိ စဥ္းစားပါ ။ တကယ္ေတာ့ ဥစၥာေစာင့္ ကုိ မူရင္းပံုအတိုင္း ဘာေၾကာင့္ မထုလုပ္သည္မွာ အံ့ဩစရာပင္ ။

နာမည္ေပးေသာ္လည္း ယခုေခတ္သံုး နာမည္မ်ားေတြ႕ရသည္ ။ ျမစိမ္း ၊ေစာနန္းႏြယ္ ၊နနန္းကလ်ာ ၊ ျမတ္နန္းႏြယ္ ၊နန္းႏြယ္ အစရွိသျဖင့္ ေတြ႕ရသည္ ။၎တို႕မွာ  ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္က ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း အဲဒီေခတ္က နာမည္မ်ဳိး ေတြ႕ရတာလည္း အံ့ဩစရာပင္ ။

သိုက္နန္းရွင္ကေလးေတြနဲ႕ ဘယ္ဘ၀တုန္းက ဇနီးမယားေတာ္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ေက်နပ္ေနၾကတာ ။ ဘုရားေပၚက ရုပ္ထုလွလွ ေလးေတြကုိ ေက်နပ္ေနတာပါ ။ မူရင္းပံု ျပလုိက္ရင္ လင္ေတာ္ေမာင္ အမယ္ေလးတျပီး ေေအာ္ေျပးမွာ ေသခ်ာသည္ ။ သနားပါ ။ ေမတၱာပို႕ပါ  ။ အမွ်အတန္းေပးေ၀ၾကပါ ။

ဂႏၶဗၺနတ္=ေဇာ္ဂနီ = စုန္း

ေမႊးၾကိဳင္ေသာ နံသာပင္တုိ႕၌ တြယ္ကပ္၍ေနေသာ နတ္ကုိ ဂႏၶဗၺနတ္ဟုေခၚသည္ ။သစ္ပင္အတြင္း ၊သစ္ေခါင္းအတြင္းေနေသာ သစ္ဘီလူးေခၚ ဂႏၶဗၺနတ္တို႕ကမူ သစ္တံုးေဆြးေျမ့ပ်က္စီးသည္အထိေနၾကသည္ ။ အိမ္ေဆာက္တဲ့ အခါ သစ္ေျခာက္ပါသည္ဆိုသည္မွာ ဤနတ္မ်ဳိး ကပ္ပါလာျခင္းကို ဆိုလုိသည္ ။ေဗဒင္ေဆးက်မ္းမ်ား ၊ေမွာ္က်မ္းမ်ားတြင္ ေဇာဂနီနတ္ဟူ၍လည္းေခၚသည္ ။ ညအခါ မိမိတုိ႕တန္ခုိးျဖင့္ေတာက္ပသည့္ အလင္းထြက္ေလ့ရွိသျဖင့္ ပါဠိလုိ ဇုဏွမွဇုဏ္း =စုန္းဟုေခၚလာသည္ ။ဂႏၶဗၺတည္ရာ မိန္းမကုိ စုန္းမ ဟုေခၚသည္။ ထုိ စုန္းမသည္ မိမိကုိယ္တြင္းကိန္းေအာင္းေနသာဂႏၶဗၺနတ္၏အစြမ္းျဖင့္ အျခားသူကုိႏွိပ္စက္ဖမ္းစားျခင္းအမႈ႕ျပဳ၏ ။ပဋိသေႏၶ တည္သည္မွစ၍ ထုိဂႏၶဗၺနတ္ထပ္ၾကပ္ပါလာေသာ မိန္းမကုိ ၀မ္းတြင္းစုန္းဟုေခၚသည္ ။ဗူးရွိသည္၊ဗူးသြင္းသည္ဟုေျပာ၏ ။ ထုိဂႏၶဗၺနတ္မ်ဳိးမွာ အမ်ဳိးအစား (၁၀) မ်ဳိးရွိေၾကာင္း မဇၥ်ပဏၰသ အ႒ကထာ၌ ေဟာထားသည္ ။

အသူရာနတ္ (ေ၀မာနိက ျပိတၱာ )

တစ္ခါတစ္ရံ နတ္ကဲ့သို႕ စည္းစိမ္ခံစားရ၍ တစ္ခါတစ္ရံဆင္းရဲခံစားရေသာ ေ၀မာနိက ျပိတၱာ အသူရကယ္နတ္ငယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ ။ မိမိတို႕ တန္ခုိးကၠဒိၶပါတ္မရွိသျဖင့္ ဘံုဗိမၼာန္ သီးသန္႔မရွိ၊ေတာ ၊ျခံဳ ၊ သုသာန္ဇရပ္ ၊ အိမ္ ၊ေက်ာင္းဂူတို႕ ၌ ကပ္ေနရသည္ ။လူတို႕ စြန္႔ပစ္ထားေသာ အစာကုိ စားရသည္ လည္းရွိသည္ ။မရလွ်င္ ရတနာသံုးပါး မျမဲေသာလူမ်ားကုိ ၀င္ေရာက္ပူးကပ္ ေျခာက္လွန္႔၍စားသည္ ။ ရတနာသံုးပါး ျမဲသူမ်ားကုိ ေၾကာက္ၾက၏။ ။

ဘုရားတည္ျခင္းႏွင့္ သိုက္ေစာင့္တုိ႔၏ အခန္းက႑

ဘုရားတည္လုိသူမ်ား ဗဟုသုတရွိေစရန္ႏွင့္ ဥစၥာေစာင့္တုိ႕အေၾကာင္းေရးရင္း သိသင့္တာေလးေတြ ေဖာ္ျပတာပါ ။ အစအဆံုး ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိ ေရးသားေဖာ္ျပတာပါ ။၀တၳဳလိုဖတ္ေကာင္းေအာင္ ေရးျပျခင္းမဟုတ္ပါ ။ဘုရားအားလံုးလုိုလို သူူတို႔နဲ႕ မကင္းပါဘူး ။ ကူညီေပးတာေတြ ၊ဒုကၡေပးတာေတြ ၊မေက်နပ္ရင္ သတ္ျပစ္တာအထိရွိတက္ပါတယ္ ။ အေကာင္းအဆုိးက ေတာ့ သူတို႔နဲ႕ သက္ဆိုင္မႈ႕အေပၚမူတည္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘုရားတည္ရန္ စိတ္ေတာင္မကူးဘူးပါ ။ သူမ်ားတည္ၾကတာေတာင္မေနႏိုင္ မထုိင္ႏိုင္ အျပစ္ေျပာေသးတယ္ ။ဘုရားတစ္ဆူရွိျပီးေရာေပါ့ ။ ဒီမွာေငြကုန္ ကုသိုလ္ရတာထက္ မိဘမဲ့ေက်ာင္း ေဆးရံုတို႔ လႈလုိက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေပါ့ ။ မိမိနားမလည္ မသိတဲ့ ကိစၥ ကုိ အေပၚယံ ၾကည့္ျပီး ေျပာမိတာပါ ။ ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္သံုးလေလာက္ၾကာေတာ့ ဘုရားစတည္ေတာ့တာပါ ။ဘယ္သူမွ ဓာတ္မစီးပါ ။အိပ္မက္လည္းမေပးပါ ။ စိတ္တြင္ အလုိုလို ျဖစ္ လာလုိ႕ျဖစ္တာပါပဲ။ ဆရာတင္ရမယ့္ ဘုိးေတာ္လည္းမရွိပါ ။သူမ်ားခိုင္းတာကုိလဲ လုပ္ခ်င္သူမဟုတ္ပါ ။

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ သေဘာအရ အေၾကာင္းမရွိဘဲ အက်ဳိးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆုိတာလဲ သေဘာေပါက္မထားေတာ့ အေၾကာင္းတရားေတြရွိလုိ႕ လုပ္တယ္ မထင္မိဘူး ။ကုသိုလ္ရမယ္ထင္လုိ႔ လုပ္ၾကတာပဲလုိ႔ထင္မိပါတယ္ ။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္ေလာက္က အမွတ္ (၃) နဲ႕ အမွတ္ (၄)  ဘုရားမ်ားတည္တာကုိ ေရးျပပါမယ္ ။ တစ္ေန႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ကားေမာင္းသြားပါတယ္ ။ေတာင္ငူရဲ႕ေျမာက္ဘက္ ၂ မိုင္အကြာ ရန္ကုန္ မႏၱေလးလမ္းေဘးက ကံရိုးရြာကုိေရာက္ပါတယ္။ ( ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ရွိပါတယ္) လမ္းေဘးထိုးရပ္ျပီး လမ္းေဘးမွာေနတဲ့ မိတ္ေဆြ ဦးေက်ာ္ျဖိဳး (ကြယ္လြန္) ကုိေခၚျပီး လာဗ်ာ ဟိုဘက္ဒီဘက္ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္ဆိုျပီး ရြာကိုျဖတ္ျပီး ေလွ်ာက္သြားတာပဲ ။ တစ္ေနရာရထားလမ္းေဘးမွာ ေညာင္ပင္ၾကီး တစ္ပင္ေအာက္မွာ ဘုရားတည္လက္စ ( ၂ေပ ) ေလာက္အျမင့္ ေဖာင္ေဒးရွင္းခ်ျပီး ) နဲ႕ အုတ္ခဲ ၁၀၀၀ေလာက္ေတြ႕ရပါတယ္ ။

ေမးၾကည့္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ဘုရားတည္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားတာ လူႏွစ္ေယာက္ေသသြားလုိ႔ တန္းလန္းျဖစ္ေနတယ္ ။ အုတ္ခဲေတြကလဲ ဘယ္သူမွ မကုိင္ရဲဘူးတဲ့ ။ေညာင္ပင္ကလဲ ႏြားေတာင္မခ်ည္ရဲဘူး ။ေနာက္ျပီးညဘက္ဆုိလဲ မလာရဲဘူး ။ ေညာင္ပင္က အရိပ္လယ္နဲ႕ မလြတ္လုိ႔တဲ့ ။ သားမက္ကုိ ခုတ္ခုိင္းတာ သားမက္ကလည္းေၾကာက္ ၊ သရဲလဲ ေၾကာက္ ၊ေယကၡမလဲေၾကာက္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ သစ္ပင္ကုိေတာင္းပန္ျပီး ခုတ္ခ်င္လို႔ ခုတ္တာမဟုတ္ပါ ။ေယာကၡမခုတ္ခိုင္းလုိ႕ပါ  ။   လုပ္စရာရွိရင္ ခုတ္ခိုင္းတဲ့သူကုိ လုပ္ပါဆုိေတာ့ ရက္ပိုင္းမွာဘဲ ခုတ္ခုိင္းသူေသသြားတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕လုိက္လာသူလဲ ဒီနားကုိ လူေတြသိပ္မလာရဲဘူး ။ရြာနဲ႕ကပ္ေနတာေတာင္ ကေလးေတြလာမေဆာ့ရဲဘူး ။ၾကမ္းတယ္ေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကုိယ္ကဒါေတြျမင္ရတာ မဟုတ္ေတာ့ သိပ္လည္းမေၾကာက္ဘူး ။ဒီဘုရားဆက္တည္မယ္ ။ မနက္ဖန္ကစျပီး ပစၥည္းေတြပို႕မယ္လုိ႕ေျပာျပီး ေမတၱာပို႕ အမွ်ေ၀ျပီး ျပန္သြားတယ္

ဘုရားတည္တဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ ေနာက္ေရာက္လာျပီး ေနထိုင္ ၊ညအိပ္ဖုိ႕ တဲ တစ္လံုးထုိးတယ္ ။သစ္ပင္ေပၚက ပုဂၢိဳလ္ ကုိလည္း ၀င္ပူးခိုင္းတယ္ ။၀င္ပူးျပီး ငါတုိ႕ ဘုရားတည္မယ္ ။မင္းအေႏွာင့္အယွက္ ေပးမွာလား ကူညီမွာလားဆုိေတာ့ကူညီပါ့မယ္။ မေႏွာင့္ယွက္ပါဘူးလုိ႕ ကတိေပးပါတယ္ ။ မင္းက ေလာေလာဆည္ အျခား ေျပာင္းေနေပးပါဆိုေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ။ သူကလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၁၀၀ေက်ာ္ကတည္းက ေနတာတဲ့။ ေအးေလ သူက အိမ္ရွင္ဘဲ ဒီလုိဆိုေတာ့  တို႕ က ေအာက္က မင္းက အေပၚကျဖစ္ေနတာေကာ ဆိုေတာ့ သူ ေအာက္ဆင္းေနပါမယ္လုိ႕ေျပာတယ္ ။

ေနာက္တစ္ခု ငါေတာင္းဆုိခ်င္တာရွိတယ္ ။ ဘုရားေပၚမွာ မုိးေနတဲ့ ေညာင္ကုိင္းေတြ ခုတ္ခ်င္တယ္ဆုိေတာ့ ခုတ္ခြင့္ေပးပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ခုတ္ရဲမွ မဟုတ္ဘူး ။သူအဆင္ေျပသလုိ လုပ္ေဆာင္ေပးပါမယ္ ေျပာတာ ။ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ သစ္ကုိင္းေတြက်ဳိးက်တယ္ ။ရွင္းျပီးသားျဖစ္သြားတာေပါ့ ။သူ႕ကုိ ေက်းဇူးတင္ရတယ္ ။ညတုိင္းလဲ အမွ်အတန္းေပးေ၀ေတာ့ ဘာဒုကၡမွ မေပးပါဘူး ။

တုိုတုိေျပာရရင္ေတာ့ ဘုရားျပီးသြားျပီး အေနကဇာတင္ပါတယ္ ။ဘုရားရင္ျပင္မွာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေရွ႕ကေပါ့ ။ ပရိတ္သတ္က ေနာက္ကေနျပီး တရားနာပါတယ္ ။ အေနကဇာတင္ေနတာကုိ အာရံုျပဳေနတာေပါ့ ။ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ဇနီး အလယ္က ေရစက္ခြက္ကုိျဖတ္ျပီး ေျမြတစ္ေကာင္၀င္လာျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကုိသြားထိတယ္ ။ ေနာက္ျပီး ေရစက္ခြက္ကေနျပီး ပရိတ္သတ္ထဲ၀င္ျပီး ေပ်ာက္သြားတယ္ ။ ဗီဒီယို မွတ္တမ္းရိုက္ထားလုိက္မိပါတယ္ ။ သိုက္ေစာင့္ေတြက ဘုရားကုိ အရင္ဆံုးဖူးခ်င္လို႕လာတာပါ ဆုိျပီး ၀င္ပူးေျပာပါတယ္ ။ အဲဒီ အမွတ္ (၃) ဘုရားတည္ျပီးေတာ့ ကုိက္ ၁၀၀ေလာက္အကြာမွာ အမွတ္ (၄) ဘုရားဆက္တည္ ဖုိ႕ဆက္လုပ္ပါတယ္ ။

အမွတ္စဥ္ ( ၃) တည္ေနစဥ္ပဲ ကုိက္ ၁၀၀ေလာက္မွာ သစ္ပင္ျခံဳႏြယ္ေတြနဲ႕ အုပ္ဆုိင္းေနတဲ့ ၁၀၀၀ ေပ ပတ္လည္ ျခံဳၾကီးရွိပါတယ္ ။ စိတ္၀င္စားတာနဲ႕ အဲဒီေတာၾကီးထဲကုိ  ေလးဘက္ေထာက္၀င္သြားၾကည့္ရတယ္ ။ အထဲမွာ ဘုရားပ်က္ေတြ႕ပါတယ္ ။ ဘုရားကေတာ္ေတာ္ၾကီးတာပဲ။ အားလံုးျပိဳက်ျပီး  လူတစ္ရပ္ေလာက္ျမင့္တဲ့ ေတာင္ကမူလုိ ျဖစ္ေနတယ္ ။

ဒါနဲ႕ ဘုရားဆက္တည္မယ္ဆုိျပီး ရြာက လူေတြညွိေတာ့ သူတို႕မလုပ္ရဲဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ရြာသားတစ္ေယာက္ ဒီနားက ျဖတ္သြားတာ မုန္႔ဆီေၾကာ္ ေၾကာ္ ေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြ႕လုိ႕ မုန္႔ဆီေၾကာ္ ၀င္စားျပီး ရြာျပန္တာ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ေသျပန္ေရာ ။ဒါေၾကာင့္ ရြာက ၀င္မပါရဲဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က မပါလဲရတယ္။ ျခံဳရွင္းေပးဖို႔ လူ၁၀ေယာက္ေတာင္းတယ္ ။ အခေၾကးေငြနဲ႕ေပါ့ ။ သူတို႕က ေညာငါပင္ ခုတ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကုိ သိေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႕တန္းစီထားျပီး ငါခုတ္ခုိင္းတာ လုပ္စရာရွိ ငါ့ကုိ လုပ္ သူတို႕ နဲ႕ ဘာမွ မဆိုင္ဘူး  ဆိုျပီးေျပာရတယ္ ။ ေၾကာက္စိတ္ကေတာ့ လံု၀မရွိပါ ။ သတ္ရင္လည္းမတက္ႏိုင္ဘူးေပါ့ ။ ဘာတန္ခိုးမွ မရွိေတာ့ ကံတရားေပါ့ ။ ဒါနဲ႕ လူ၁၀ေယာက္ရွင္းကာ ၁၀ရက္ၾကာတယ္ ။ ( နံပတ္ ၃ ဘုရားကလဲ မျပီးေသးတဲ့ အေျခအေနပါ )

အားလံုးရွင္း ၊သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ ၊ မီးသြယ္ထားျပီး တပည့္ ကုိေဇာ္မင္းက (ယခုလဲ ဘုရားေတြကုိလုိက္တည္ေနသူ ) သို္က္ပြဲ ဆိုျပီး အေပၚမွာ အုန္းပြဲထားတယ္ ။ တရက္ေတာ့ အုန္းပြဲအခုိးခံရတယ္ ။ မနက္က်ေတာ့ ည က အုန္းပြဲ လာခုိးတဲ့ ေကာင္ ဘုရားေဘးမ်ာ ေၿမြကုိက္ခံရလုိ႕ေသျပန္ေရာ ။ ရြာက လူေတြ လဲ မလာၾကေတာ့ဘူး ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကလည္း စံုပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိေသးတာ ဘာေတြရွိေသးသလဲ မသိပါဘူး ။

အဲဒီ ဘုရားၾကီး တည္ေနတဲ့ ကာလမွာ ဘုရားတည္သူေတြ ညအိပ္ၾကပါတယ္ ( ဦးခ်စ္ ၊ဦးေဇာ္မင္း ၊ဦးတင္ထြန္း ၊ဆရာၾကီး ဦးျမေမာင္ ….) တုိ႔ ညေန ထမင္းစားတိုင္ပန္းစည္းတထုပ္ အျမဲတမ္းအေပၚက ခ်ေပးပါတယ္ ။ လယ္ကြင္းၾကီးထဲမွာဆိုေတာ့ လူလဲ မေတြ႕ရဘူး ။ ေန႕စဥ္ပဲ။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ျခား ပန္းေလးဘာေလးလဲ ပူေဇာ္ အုန္းမွေပါ့ ဆိုေတာ့ တစ္ျခာ ပန္းေပးပါတယ္ ။ အဲဒါေတြ အားလ့ုး ဘုရားပူေဇာ္ကပ္ေပးရပါတယ္ ။ သူတို႕ကုိ လဲ ေမတၱာပို႔ အမွ်အတန္းေပးေ၀ေပးရပါတယ္ ။

ေနာက္ထူးဆန္းတာ တစ္ခု ေရးျပပါ့မယ္

အဲဒီလုိနဲ႕ ဘုရားၾကီလည္းတည္ျပီးေရာ ထီးမတင္ခင္မွာပဲ ျမတ္ေစာညီေနာင္ ဆရာေတာ္ၾကီီးက ( ရန္ကုန္ဆရာေတာ္ ) ပင့္ျပီး ၾကည့္ေပးဖုိ႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက ဒီ သိုက္ကိစၥ ေတြ ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္ ။ ယခုေတာ့ နံပါတ္ (၉) စာအုပ္ေရးေနစဥ္ ၂.၁. ၂၀၁၀ ေန႕က ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူပါတယ္ ။

ဆရာေတာ္ၾကီးကုိ ဆြမ္းကပ္ရန္ အစီအစဥ္ရွိသျဖင့္ ဘုရားတည္တဲ့ အဖြဲ႔မွာပါတဲ့ ကုိတင္ထြန္း (၁၁လမ္း) က ဆြမ္းခ်က္ကပ္ဖုိ႕ တာ၀န္ယူပါတယ္ ။ လူႏွစ္ဆယ္ေလာက္အတြက္  ဆုိေတာ့ ဆြမ္းတစ္အိုးဟင္းက ငါးဆင့္ခ်ဳိင့္ တစ္လံုးခ်က္လာပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ဆြမ္းကပ္ပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္ၾကီးက သိုက္ေစာင့္ေတြက မင္းတို႕လုပ္ေဆာင္ေပးတာကုိ သိပ္၀မ္းသာေနၾကတယ္ ။ ကူညီလဲ ကူညီၾကတာေပါ့။ (ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကေတာ့ ေမတၱာပို႕ အမွ်အတန္းေ၀တာနဲ႕ ၀င္ပူးျပီး ညိွႏိႈင္းတာေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္ ။ အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္။)

ဆရာေတာ္ၾကီးက ကု ရြာကလာတဲ့ လူေတြ ထမင္းေကၽြးလုိက္ဦးဆိုေတာ့ ( ရြာက လူ ၄၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ပါတယ္ ) ဟာ ဒုကၡပါပဲ ။ ဘယ္သူ႕အတြက္မွ အစီအစဥ္ လုပ္မထားဘူး ။ဒါနဲ႕ လူၾကီးေလာက္ေတာ့ ေကၽြးမယ္လုိ႕စီစဥ္၊ထည့္ေကၽြးတာ ေနာက္ဆံုးအားလံုး၀င္စားေတာ့တာပဲ ။ ဒီ အိုးထဲက ထမင္းပဲ ခူးေကၽြးေနတာပဲ ။ရြာသားေတြ စားျပီး က်န္ေသးေတာ့ ဘုရားမွာ လုပ္တဲ့လူေတြစား ။ ညေနဘက္အထိ ဆက္ စားရတယ္ ။ လူတစ္ရာေလာက္ထိ ေကၽြးရတာ  တစ္သက္ တစ္ခါမွ အံ့ၾသရတဲ့အျဖစ္ မေတြ႕ဘူးပါဘူး ။

အမွတ္စဥ္ ( ၄) ျပီးေတာ့ အမွတ္စဥ္ (၅) ေရတာရွည္ ဘုိးေတာ္ကုန္းရြာကုိ တည္ဖုိ႕ ဆက္လက္ခ်ီတက္ပါတယ္။အမွတ္စဥ္ (၄) ဘုရားတည္ေနစဥ္က ေန႕စဥ္ ၾကီးၾကပ္ေပးတဲ့ ဆရာၾကီးက က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႕ ေဆးရံုတက္ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္ ။ ေဆးရံုတက္ေတာ့ ေရမတုိက္ရပါဘူး ။ သူက ေရေသာက္ခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕က မတိုက္ရဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အေပၚ မေက်မနပ္ေပါ့ ။ဒါနဲ႕ပဲကြယ္လြန္သြားတယ္ ။

ကြယ္လြန္ေတာ့ အမွတ္ (၄) ဘုရားမွ ၀င္ပူးျပီး ေျပာတယ္ ။ သူျပိတၱာျဖစ္ေနေၾကာင္း အ၀တ္အစားမရွိ ေနစရာမရွိေၾကာင္း ( ေသခါနီး  အာသႏၷကံ မေကာင္းခဲ့လုိ႔ ) သူ႕အတြက္ ပိတ္ျဖဴတစ္စ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးကုိ လႈေပးဖို႕ ေျပာပါတယ္ ။ သူဟာ ေရငတ္ျပီး ေသရေတာ့ သူ႕ကုိ ဆရာၾကီး ေရေသာက္ မလားဆိုေတာ့ ေသာက္မယ္ဆုိျပီး ၀င္ပူးေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကုိ မတ္ခြက္ နဲ႕ ၉ခြက္တိုက္ရတယ္ ။ ဒါနဲ႕ ပိတ္ျဖဴလႈေပးျပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ေတာ့ အ၀တ္အစား ၀တ္ရျပီ ။ အမွတ္စဥ္ (၄ ) ဘုရားမွာဘဲ ေနေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ အထက္က ခုိင္းတာ မ်ားလြန္းလုိ႕ ဘုရားေတာင္ မရွိခိုးရဘူးတဲ့ ။ယခင္က အျမဲတမ္းေျပာတဲ့ စကားတစ္လံုး ေသရင္ ေအးတာပဲ ဆုိေတာ့ တကယ္ေတာ့ မေအးပါဘူးတဲ့ ။

ဒီေလာက္ဆုိရင္လည္း ဘုရားတည္ခ်င္တဲ့ သူေတြ ဗဟုသုတ ေတြ ရေလာက္ပါျပီ ။ကၽြန္ေတာ္ ဘုရားတည္တိုင္းလည္း ဆရာေတာ္မ်ားကုိ ပင့္ျပီး သီလယူအေနကေဇာတင္တာကုိဘဲ တာ၀န္ရွိေစပါတယ္ ။ ထီးေတာ္တင္ကိစၥမ်ားမွာ မပတ္သတ္ ေစပါဘူး ။ ဆရာေတာ္မ်ားဟာ ေရႊေငြ ကုိင္ခြင့္မရွိပါဘူး ။

ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကုိ ပင္ ကုိယ္တိုင္ မျပဳလုပ္အပ္ေပ ။(၀ိမတိ ဒု၊၁၈၃ ၌ ) မိန္႕ဆိုထားပါသည္ ။ရဟန္းမ်ား ဘုရားတည္ကာ မိစာၦဇီ၀ဟူ၍ ( သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီ ၊ဇမၺဴ ထ-၂၉၃) ၌ မိန္႕ဆိုထားပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္က င့ါေက်ာင္းက ဦးပဥၥင္းေတြ ရြာထဲ သကၤန္းရံုမသြားတာ မင္းတုိ႔ သာသနာပိုင္ ဘုရားတည္တာေလာက္ အျပစ္မၾကီးေၾကာင္း မိန္႕ဆိုသြားပါတယ္ ။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနႏွင့္ ဘုရားပံုေတာ္ ၊ ဆင္းတုေတာ္၊ေစတီေတာ္ကို ပင္ မေရးအပ္၊ မထုအပ္ ၊မတည္အပ္ ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ ေရးေသာ္ ၊ထုေသာ္  တည္ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေရာက္သည္ ။ ရဟန္းမ်ား ဘုရားတည္လွ်င္ အဲဒီဘုရားကုိ ၀ိနည္းမိုရ္ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား လံုး၀မရွိခုိးပါ ။ မိမိတုိ႕ကုိ အပ္ထားေသာ ေငြျဖင့္လည္းကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းေဆာက္လည္း အာပတ္သင့္ေရာက္သည္ ။ရဟန္းမ်ား ဘုရားတည္လွ်င္ အဲဒီ ဘုရားကုိ ၀ိနည္းမိုရ္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား လံုး၀ မရွိခုိးပါ ။ မိမိတို႕ကုိ အပ္ထားေသာ ေငြျဖင့္လည္း  ကုိယ္တုိင္ေက်ာင္းေဆာက္လည္း အာပတ္သင့္၏ ။ ထိုေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးသူအားလံုးအာပတ္သင့္၏ ။

ေရႊက်င္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ခရီးသြားသည့္အခါ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားေပၚတြင္ တည္းခုိျခင္း မျပဳဘဲသစ္ပင္ေအာက္၌သာ သီတင္းသံုးေလ့ရွိေၾကာင္းသိရသည္ ။ မအပ္ေသာ နည္းျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ေက်ာင္းျဖစ္ေလမလားဟု သံသယရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။ (ဤတြင္ ဘုရားတည္ျခင္းႏွင့္ သိုက္ေစာင့္တုိ႕ ၏ အခန္းက႑ကုိ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါသည္ ) ဗဟုသုတ ရရွိေစရန္ ရည္ညႊန္းပါသည္ ။အေၾကာင္းအရာ အခ်ဳိ႕တ၀က္သာာ ေရးသားေဖာ္ျပပါသည္ ။)

ျပိတၱာတုိ႕အတြက္ အလႈေပးေ၀မႈ႕

ကြယ္လြန္သူတို႕အတြက္ ေပးလႈေသာ အလႈဒါနကုိ ေပတဒါန ( ျပိတၱာဒါန ) ဟုေခၚသည္ ။ ေသျပီးေနာက္  ျပိတၱာဘ၀ ေရာက္သြားေသာသူအား ေကာင္းက်ဳးိခ်မ္းသာရရွိေစရန္ ရည္စူး၍ ေပးလႈေသာ အလႈဒါနျဖစ္သည္။  ဗုဒၶနည္းက်က် အလႈေပးမွ သာ ေကာင္းက်ဳိးရႏိုင္သည္ ။ အလႈေပးတိုင္း သာဓုမေခၚႏိုင္ ။

အဂၤါေလးရပ္ တိက်စြာ လုိက္နာပါ

1. ကြယ္လြန္သူ မည္သူမည္၀ါအတြက္ ဟု ေသခ်ာရည္စူး၍ ေပးလႈရမည္ ။
2. ကြယ္လြန္သူကုိယ္တုိင္ တမလြန္ ဘ၀မွေန၍ သာဓုေခၚႏိုင္သည့္ ဘ၀မ်ဳိးရွိျခင္း ။ သာဓုေခၚႏိုင္ရန္ အသင့္ရွိျခင္း ။( ျပိတၱာတိုင္း သာဓု မေခၚႏိုင္ )
3. အလႈခံပုဂၢိဳလ္ အေနျဖင့္ ဒုႆီလ ( သီလမရွိသူ ) မဟုတ္ေသာ သီလ၀ႏၱရဟန္း (သီလရွိေသာရဟန္း) ျဖစ္ျခင္း (သို႕ ) သံဃိက အလႈျဖစ္ျခင္း ။
4. လႈဖြယ္၀တၳဳမွာလည္း ရဟန္း သံဃာမ်ားႏွင့္မအပ္စပ္ေသာ ( အကပၸိယ အနာမာသ ) ေငြေၾကးမဟုတ္တဲ့ ဘုရားရွင္ ခြင့္ျပဳထားေသာ ဆြမ္း ၊သကၤန္း၊ေက်ာင္း ၊ေဆး ျဖစ္ျခင္း အထက္ပါ အခ်က္မ်ားကို ေထာက္ရႈ႕ျပီး သီလ ရွိမရွိ မခြဲျခားတက္ပါက

(က) သံဃိက အလႈျဖစ္ေအာင္ သတိထားပါ ။

(ခ) ေငြ ေၾကး လံုး၀ ( လံုး၀ ) မလႈပါနဲ႕ ။ စာအိတ္ နဲ႕ ထည့္တာလဲ မလုပ္ပါနဲ႕။ ဒုႆီလ ရဟန္းကုိပင္ ဆြမ္းကပ္ရာသကၤန္းလႈျပီး အမွ်ေ၀သည့္တိုင္ ၊အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပဳလုပ္သည့္္တိုင္ သာဓု မေခၚနိုင္ေသာ ၀တၳဳ သာဓက မ်ားရွိပါသည္ ။

သံဃိကဒါနျဖစ္ေအာင္ ဆြမ္းသြပ္နည္း

အလႈခံပုဂၢိဳလ္သည္ သီလ ရွိသူ ဟုတ္မဟုတ္ ( သကၤန္း၀တ္ေနသူတိုင္း သီလရွိခ်င္မွ ရွိမည္ ) စိစစ္ ေရြးခ်ယ္ရန္ အခက္အခဲေတြ႕လွ်င္ သံဃိက ဒါနအျဖစ္ ဆြမ္းသြပ္လႈဒါန္းျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သညါ ။ ကြ.္လြန္သူ သာဓုေခၚႏိုင္သည္ ။ (မေရြးတက္ ေရြးတက္ သံဃိက အလႈဟာ အေကာင္းဆံုး )

ေက်ာင္းသို႕ သံဃာ သြားေရာက္ ပင့္ေသာအခါ  ကြယ္လြန္သူ မည္သူအတြက္ ဆြမ္းသြပ္လႈဒါန္းလိုပါသည္ ။ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းမွ သံဃာ့ ကုိယ္စား သံဃာေတာ္ ( –) ပါး ၾကြေရာက္ ခ်ီးျမွင့္ အလႈခံေတာ္မူပါဘုရား  ဟု ေလွ်ာက္ထားျပီး ၾကြ ေရာက္လာေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ သ့ဃာ ဟူေသာအမွတ္ျဖင့္ ရိုေသေလးစားစြာ လႈဒါန္းရပါမည္ ။

(သံဃာ ဆိုသည္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ၊သာ၀ကမ်ား ၊ရဟႏာၱမ်ား အရိယာ သံဃာမ်ား အားလံုးပါ၀င္ပါသည္ ) ဤ အထဲတြင္ ဒုႆီလ ရဟန္း ပါ၀င္ေနေသာ္လည္း အေရးမၾကီးေတာ့ပါ။ မိမိစိတ္ကသာ သံဃာကုိ ရည္စူးရန္ လုိပါသည္ ။

ဤသို႕ မွန္ကန္စြာ ေသသူအတြက္ ဒါနျပဳမွသာ အရာေရာက္ျပီး ေသသူမွ မေကာင္းသည့္ဘ၀မွ ေခၚႏိုင္ျပီး ကၽြတ္တန္း၀င္ႏိုင္သည္ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဗုဒၶဘာသာေတာ္ေတာ္မ်ားသည္ ေစတနာ သဒၶါ အားေကာင္းၾက ေသာ္လည္း ပညာနည္းေနသျဖင္ ေသသူအတြက္ ေငြကုန္ေၾကး အကုန္က်ခံ လႈဒါန္းေပးေနေသာ္လည္း အရာမေရာက္သျဖင့္ နားမလည္ သူမ်ားအတြက္  ပညာမွ်ေ၀ ေပးျခင္းသာျဖစ္ပါသည္ ။ နားလည္ သူမ်ားအား ဆရာလုပ္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ ။ လမ္းမွားေနသူမ်ားစြာ ေတြ႕ရွိေနရေသာေၾကာင့္ လမ္းမွန္ တည့္မတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ မွန္ကန္ေသာ ဆြမ္းသြပ္ ဒါနျပဳျခင္းကုိ ျပဳလုပ္ႏိုင္ပါေစ ။    ။

ဦးျမင့္ေရႊ

အထက္တန္းျပဆရာ (ျငိမ္း) ၊ေတာင္ငူ

09-5351410 , 054-25707

ဆရာ ဦးျမင့္ေရႊ ေရးသားေသာ တရားစာအုပ္မ်ားကုိ စိန္ရတနာ မိတၱဴမွ အထူးေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ကူးေပးေနပါသည္။

စိန္ရတနာ Riso မိတၱဴ ၊ ၇၆ ၊ ၃၂လမ္း ၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕။

ph- 388115,09-512750

ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာေအးခ်မ္းၾကပါေစ ။

       မႏွင္း

 

သံေ၀ဂလကၤာ (၃)

ရွာျခင္း ႏွစ္မ်ိဳး

မေသမွီမွာ တရားရွာ ၊ေသခါ ကုိယ့္ေနာက္ပါ ။

မေသမွီမွာ စီးပြားရွာ ၊ေသခါစြန္႕ရာမွာ ။

အိုမယ္ ၊နာမယ္ ၊ေသမယ္

• ခႏၶာျပိဳကြဲ အုိမွာပဲ အိုရဲေအာင္သာၾကိဳးစားပါ ။
• ခႏၶာျပိဳကြဲ နာမွာပဲ နာရဲေအာင္သာၾကိဳးစားပါ ။
• ခႏၶာျပိဳကြဲ ေသမွာပဲ ေသရဲေအာင္သာၾကိဳးစားပါ ။

အားကိုးစရာ

• မိဘ လင္သား မယားေဆြညာ ၊
• အားကုိးရာလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ ၊
• ေသမင္းရန္က မတားႏိုင္ပါ ၊
• ျမတ္တရား အားထားအစစ္ပါ ၊
• ျမတ္တရား ၾကိဳးစားပြားၾကပါ ။

ပညာရွိတို႕သာ သိႏိုင္ရာ

• သံသစ္သားၾကိဳး ေႏွာင္ဖြဲ႕မ်ဳိး မခုိင္မာဟု ဆိုၾကသည္ပါလည္း
• တဏွာစစ္စစ္ ဖြဲ႕တက္လွစ္သည္ ဇနီးမယား သမီး ၊သားႏွင့္ ၊
• လင္သား အိမ္ယာ အျဖာျဖာသာေႏွာင္ဖြဲ႕တာမုိ႕ ၊ အပါယ္က်တာမုိ႕ ၊
• ငဲ့ကာဖင္ေႏွး ၊ခ်ိန္မေရြးဘဲ အငဲ့စြန္႕ခြာေျပးေတာ့ေလ ။

အျပီးလုပ္ မွ အလုပ္ျပီးသည္

၁။ အလုပ္ေတြ ျပီးမွ တရားအားထုတ္မယ္ ဆုိရင္ အလုပ္က ဘယ္ေတာ့ျပီးမွာလဲ ။

၂။ အိမ္အလုပ္ဆုိ တာ အိမ္ရွိေနသမွ် ရႈပ္ေနဦးမွာပဲ ။

၃။ ရံုးအလုပ္ဆုိသည္မွာ ရံုးရွိေနသမွ် ရႈပ္ေနဦးမွာပဲ ။

၄။ ေက်ာင္းအလုပ္ဆုိသည္မွာလည္း ေက်ာင္းရွိေနသမွ် ရႈပ္ေနဦးမွာပဲ ။

၅။ အပူဆိုသည္မွာ ေဟာဒီ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးရွိေနသမွ် ရွိေနဦးမွာပဲ ။

၆။ အိမ္အလုပ္စတာေတြကုိ ဦးစားေပးလုိ႕ဘယ္ျဖစ္မလဲ ။

၇။ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးက ကုိယ့္အတြက္ ဘယ့္တုန္းကမ်ား အနားေပးဖူးပါသလဲ ။

၈။ ဇရာ ၊မရဏာေတြက လက္ဦးသြားရင္ တစ္ဘ၀အလကားျဖစ္သြားမွာေပါ့ ။

အျမန္တန္ဆာဆင္ၾက

၁။ လက္ ၏ တန္ဆာဟူသည္ လက္စြပ္ ၊လက္ေကာက္ နာရီ ကုိ မဆုိလုိ ၊စြန္႕ၾကဲေပးကမ္းျခင္းဒါန ကုိ ဆုိလုိသည္ ။

၂။ ကုိယ္ ၏ တန္ဆာဟူသည္ ဆြဲၾကိဳး ၊ ရင္ထုိး ၊ဘယက္ကုိ မဆုိလုိ ၊ ကုိယ္က်င့္သီလ ေစာင့္ထိန္းျခင္းကုိဆုိလုိသည္ ။

၃။ နား ၏ တန္ဆာဟူသည္ နားဆြဲ ၊နားကပ္  ကုိ မဆုိလုိ ၊ တရားနာျခင္း ၊ ဓမၼႆ၀န ကုိ ဆုိလုိသည္ ။

၄။ စိတ္ ၏ တန္ဆာဟူသည္ စိတ္ကူးၾကည္ႏူးမႈ႕ကုိ မဆုိလုိ ၊၀ိပႆနာတရား ဘာ၀နာတရား အားထုတ္ျခင္းကုိ ဆုိလုိ  သည္ ။

ဘ၀တန္ဘုိး

• ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္ျဖာ မျမင္ပါဘဲ တစ္ရာအသက္ရွည္သည္ထက္လည္း ၊
• ျဖစ္ပ်က္ေနဟန္ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္ကုိ အမွန္ျမင္လွ်က္ ညဏ္စဥ္ထက္၍ တရက္တာမွ် သက္ရွည္ရေသာ္ ေလာက လူ႕ရြာ ေကာင္းျမတ္သာသည္ ။
• ဗုဒၶျမတ္စြာ မိန္႕ခြန္းတည္း ။

တန္ဖုိးၾကီးလွ တခဏ

• လက္ေျဖာက္တစ္ခ်က္ ၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ၊ မ်က္စိတစ္မွိတ္တြင္ ။
• အကၡရာတစ္လံုး ၊ ရြတ္ေနတုန္း ၊ မဆံုးေသမီတြင္ ။
• ရုပ္ နာမ္အစု ၊ ေျပာင္းလဲမႈ႕ ၊ မွတ္ရႈေပးလိုက္လွ်င္ ။
• ေကာင္းမႈ႕အားလံုး ၊ လႊမ္း၍ဖံုး ၊ ထိပ္ဆံုးေရာက္သူပင္ ။
• ကုိယ္မွာ ျဖစ္ဘိ ၊ ေနာက္စိတ္သိ ( ျဖစ္တိုင္းသိ ) သိတိုင္းအပူစင္ ။
• အပူစင္က ၊ ျဖစ္ပ်က္ၾက  ၊ မုခ်အမွန္ျဖင္ ။
• အမွန္ျမင္မွ ၊ ခ်မ္းသာရ ၊ ဒုကၡလြတ္မည္ပင္ ။

လမ္းႏွစ္သြယ္

ခႏၶာေခၚရာ လုိက္ခဲ့ပါ ၊သုႆာန္လမ္းဆံုးသည္ ။

ညဏ္ေခၚရာတြင္ လုိက္ခဲ့လွ်င္ ၊ နိဗၺာန္လမ္းဆံုးသည္ ။

ခဏ ( ၄ ) ပါး

• ဘုရားပြင့္ရာ ခ်ိန္အခါ သင့္မွာမလြန္ေစႏွင့္ ။
• သာသနာထြန္းရာ ေဒသဟာ သင့္မွာ မလြန္ေစႏွင့္ ။
• သမၼအယူ ရထားသူ သင့္မူ မလြန္ေစႏွင့္ ။
• အာယာတနေျခာက္ျဖာ မခ်ဳိ႕ရာ ခြင့္ခါမလြန္ေစႏွင့္ ။
• ခဏလြန္သြား အပါယ္လား ေတြ႕ျငားအပူႏွင့္ ။

ခ်ိန္ခါရွိတုန္း စုပါေလ

အထုပ္ကေလး တျပင္ျပင္ စိတ္ကူးမ်ဳိးစံု၀င္ အထုပ္ရွင္မွာ ေသလုိ႕သြား က်န္တဲ့သူေတြ ေ၀လုိ႕စား အထုပ္ရွင္မွာ အလကား ဘာကမွာလဲ ပါမသြား ေသရြာက်ေတာ့ အပါယ္သြား နိဗၺာန္ေရာက္ဖုိ႕ အခက္သား ။

ကုသုိလ္ ပုည ျပဳမွေတာ္ အဲဒါ အေဖာ္ေနာ္ ၊အေဖာ္ပါမွ စိတ္မွေအး ဘ၀ဖန္ခါ ရိကၡာေဆး ၊ရုပ္ နာမ္ႏွစ္ျဖာ ဒုကၡေပး သက္တမ္းေလးက အတုိေလး အုိနာေသက မကင္းေသး ၊နိဗၺာန္ေရာက္မွ ဒုကၡေ၀း ။

ပစၥည္းဥစၥာ အျဖာျဖာသည္ ငါပိုင္ဥစၥာ သမုတ္ပါလဲ ၊ ငါ ပိုင္ မဟုတ္ေခ် ။ခႏၶာေၾကြေပ်ာက္ ေသျပီးေနာက္၀ယ္ ကုိယ့္ေနာက္မပါ အိမ္ေဂဟာ ၌ စုပံုလွ်က္က်န္ေနရစ္၏ ။

ေဆြမ်ဳိး မိဘ အ၀၀သည္ ခ်စ္ၾကေသာ္လဲ မလြဲမေသြ ကြဲရေပမည္ ။ ေသရာ ကုိယ့္ေနာက္ တစ္ေယာက္မပါ ငိုယိုကာျဖင့္ ျမွဳပ္ရာ သခၤ်ဳိင္း ေျမလုပ္တုိင္းမွာ မဆိုင္းမေတြ ျပန္ေလၾက၏ ။

ကုိယ္တုိင္စီမံ ကုသိုလ္ကံသာ မကြာကုိယ့္ေနာက္ တစ္ေကာက္ေကာက္ပဲ လုိက္တက္ျမဲမို႕ ကုိယ့္ဖုိ႕ဥစၥာ ကုိယ္တုိင္ရွာ ခ်ိန္ခါရွိ တုန္း စုပါေလ ။

၀ဋ္ ၏ သားေကာင္   

အို ဘယ့္လူသား ငမိုက္သား သင္ကား အ၀ိဇၨာ ၊ ပိတ္ဖံုးကာ၍ ငါးျဖာအာရံု ဒုကၡပံုကုိ အကုန္မျမင္ အေကာင္းထင္ကာ ခင္မင္တပ္မက္ တြယ္တာဖက္လွ်က္ ေအာက္ထက္သံသာ ၊စုန္ဆန္ကာျဖင့္  တဏွာလက္သယ္ ထင္တိုင္းျဖခယ္၍ ေအးတယ္မရွိ ဆင္းရဲဘိသည္ ၀ဋ၏သားေကာင္လံုးလံုးတည္း ။

၀ဋ္ ၏သားေကာင္ ဒုကၡေဘာင္မွ လြတ္ေအာင္ ရုန္း၍ ခ်မ္းသာေတြ႕ဖုိ႕ မေမ့ရုပ္နာမ္ ျဖစ္ပ်က္ဟန္ကုိ အမွန္ ညဏ္ညွိ ျဖစ္တုိင္းသိေလာ့။ ၀ီရိယႏွစ္တန္ ရိႈ႕ျမိဳက္တန္ျဖင့္ ဆယ္တန္ကိေလ ေလာင္ကၽြမ္းေၾကေအာင္ မေသမနာ မအုိပါခင္ တက္သုတ္ႏွင္လ်က္ ေဆာလ်င္ျမန္စြာ ရိႈ႕ျမိဳက္ပါေလာ့ ၊ ေနာင္ခါကာလ ခ်ိန္လြန္ရဟု ေနာင္တ  တၾကီး သင္မညည္းလင့္ ၊ဇနီးမယား ၊သမီး ၊သားႏွင့္ လင္သား အိမ္ယာ အျဖာျဖာ ကို ငဲ့ကာဖင့္ေနွး အခ်ိန္ေရြးက ေသေဘးသင့္ကုိ ဦးလိမ့္တည္း ။          

ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာေအးခ်မ္းၾကပါေစ ။

မႏွင္း     

သင့္လက္မ်ားျဖင့္ ( မင္းယုေ၀ )

 

Credit - ကဗ်ာဆရာၾကီးမ်ား ၏ ကဗ်ာမ်ားစုစည္းမႈ႕ Facebook page မွ ..

 

သင့္ လက္မ်ားျဖင့္

စြမ္းအားကုန္ကာ ၊ ေရငတ္လာေသာ

ေမာရွာသူမ်ား ၊ ခရီးသြားကုိ

ၾကီးမားေမတၱာ ၊ေစတနာျဖင့္

လွမ္းကာ ကမ္းကာ ၊ေရ တုိက္ပါေသာ္

အေဟာ္၀တ ေကာင္းေလစြ ။

 

သင့္လက္မ်ားျဖင့္

အစားအစာ ၊ မြတ္သိပ္ရွာေသာ

ခမ်ာႏြမ္းပါး ၊ ဆင္းရဲသားကုိ

သနားၾကင္နာ ၊ ေကၽြးေမြးပါေသာ္

အေဟာ္၀တ ေကာင္းေလစြ ။

 

သင့္လက္မ်ားျဖင့္

သနားဖြယ္ရာ ၊ ကံဆုိးရွာေသာ

ေရာဂါခံစား ၊သူနာမ်ားကုိ

ေထာက္ထားစာနာ ၊ျပဳုစုပါေသာ္

အေဟာ္၀တ ေကာင္းေလစြ ။      ။

(မင္းယုေ၀ )

ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာေအးခ်မ္းၾကပါေစ ။